Forum

Jak zrobić dobre zdjęcie smartfonem? Przy pomocy Lenovo Moto Z to dziecinnie proste, ale być może znacie triki, które można wykorzystać, aby stworzyć fotkę idealną. Rzucajcie pomysłami!

najlepszym trikiem na zrobienie dobrego zdjęcia jest użycie serca przy fotografi

Fotografią rządzą pewne określone zasady – bez względu na to, czy ma się w ręce smartfona, czy profesjonalną lustrzankę w cenie samochodu.

Jeśli chcesz, aby Twoje zdjęcia były uporządkowane, zrozumiałe, miały jasny przekaz i w konsekwencji podobały się innym, zwracaj uwagę na podstawowe zasady kadrowania.

Na początek wyobraź sobie, że zdjęcie dzielą na równe części 4 linie: 2 poziome i 2 pionowe. Staraj się umieszczać najważniejsze elementy zdjęcia w miejscu przecięcia tych linii.

Najprostszym sposobem kadrowania jest umieszczanie obiektu centralnie. Nie ma w tym nic złego, ale to nudny i typowy kadr. Staraj się nieco odsunąć temat główny zdjęcia z centrum kadru, np. do jednego z mocnych punktów (czyli miejsc przecięcia).

Inna zasada mówi o tym, że jeśli temat zdjęcia jest szerszy niż wyższy, to należy go sfotografować poziomo, a jeżeli odwrotnie, wtedy skadrować pionowo.

Zasada trójpodziału jest znana każdemu miłośnikowi fotografii. Jednakże trzymając się ślepo zasad robimy może i dobre zdjęcia ale niemal takie same jak inni fotografujący. Jeden z mistrzów fotografii mówił, że fotografia jest związana z czuciem. Ja bym dodał, że także z wyobraźnią. To nie aparat robi zdjęcia tylko fotograf. Czasami kompozycja centralna jest wskazana, czasami nie. Czasami trzeba złamać wszystkie zasady aby pokazać to co się chciało. Uruchamiamy wyobraźnię

Poniższy tekst "popełniłem" kilka lat temu. Został opublikowany w internecie, ale jest nieco zapomniany. Wrzucam go tutaj (w częściach). Może kogoś zainteresuje.
________________________

Nie jestem zawodowym fotografem. Moja pasja zrodziła się w dzieciństwie i trwa do dziś. Po drodze oczywiście były przerwy, często wynikające z braków sprzętowych, ale ... to nie aparat robi zdjęcia.

Ucząc się fotografii (a uczę się ciągle) nie korzystałem prawie z żadnych poradników. Niemal wszystko nabyłem mozolną drogą doświadczeń i eksperymentów. Nie jest to ścieżka ani łatwa, ani krótka. Pozwala jednak (w pewnej mierze oczywiście) na spoglądanie na świat i fotografowanie w sposób jak najmniej skażony przez przyjęte kanony. Taka droga ma oczywiście wady, bo oprócz wymienionych wyżej, często można spotkać się z zarzutami o dyletanctwo fotograficzne, nie mówiąc o braku uznania. Tym jednak nie należy się zbytnio przejmować, tylko robić swoje, publikować dorobek (w necie, konkursy, itp.) i czytać opinie i krytyki. Radziłbym jednak udzielanych wskazówek nie stosować bezkrytycznie w swej twórczości. Lepiej odpowiedzieć sobie (i ewentualnie sprawdzić fotografując) czy dana rada/wskazówka jest użyteczna czy też nie. Oczywiście nie odradzam korzystania z literatury specjalistycznej. Szeroka wiedza jest bardzo pomocna. Jednakże sztywne stosowanie zasad nie jest dobrym rozwiązaniem. Powstawać będą wprawdzie dobre fotografie, ale powalać raczej nie będą. Starajmy się też nie tworzyć „pod publiczkę", bo uleganie wyrównującemu walcowi opinii publicznej, to klęska dla artysty.

cz. 2 wkrótce

Zgodnie z obietnicą druga część mojego artykułu o fotografii
-------------------------------------------------------------------------

Syndrom "Łaaaa, ... mam aparat, ale fajnie ... "

Kupiłeś/aś (dostałeś/aś) aparat/smartfon, robisz zdjęcia, publikujesz w internecie i nagle kilka osób zwraca uwagę (czasami niezbyt mile), że Twoje zdjęcia nie są dobre."No jak to" oburzasz się, "Przecież wszyscy znajomi mówili, że zaje...", itd. itp. Można powiedzieć, że cierpisz na syndrom "łaaa, ... mam aparat, ale fajnie ..."

Twoje zdjęcia nie są dobre z czterech powodów:
1. Dla większości oglądających (mających większe pojęcie o fotografii) są przypadkowe.
2. Są niezgodne z zasadami kompozycji. Zasady te nie zostały stworzone sztucznie. Nazywają to, co każdy obdarzony jakimkolwiek zmysłem artystycznym czuje instynktownie. Nie można ich sztywno stosować ale zawsze się przydają.
3. Są źle zrobione technicznie, np. rażą zbyt jasnym (przepalonym) niebem, krzywym horyzontem, itp.
4. Brakuje im obróbki.

Można jednak temu zaradzić. Poznaj jakiś program do obróbki zdjęć np. GIMP (całkowicie darmowy). Pobaw się, potestuj, poeksperymentuj. Każdy może pstryknąć zdjęcie z krzywym horyzontem, ale każdy może je poprawić. Kup, (pożycz, poproś o prezent) jakąś książkę, a jeszcze lepiej - jakieś książki. Przeczytaj, raz, drugi nawet trzeci. Poważnie. Porównaj podejścia autorów, przemyśl. Pooglądaj zdjęcia innych twórców w albumach, w galeriach internetowych (nawet na Instagramie trafiają się perełki). Zanalizuj, przypomnij sobie, co czytałeś/aś o dobrych i złych zdjęciach. Oceń je sam/a. Popatrz też jakie komentarze pojawiają się pod wybranymi zdjęciami, porównaj oceny ze swoimi. Nie zauważyłeś/aś, że horyzont przekrzywiony? Wiesz już, że musisz o tym pamiętać. Nie zauważyłeś/aś rozpraszającego uwagę elementu? Wiesz już, że trzeba na to uważać przy fotografowaniu. Nie przeszkadzało ci przepalone niebo, za które zdjęcie zostało później rozjechane przez krytykę? Pamiętaj też, że tych, którzy oglądają Twoje zdjęcia, nie było w momencie ich robienia. Nie wiedzą, jak fantastycznie bawiły się psy, kiedy je uwieczniałeś/aś. Nie czują bólu nóg i piekących od mrozu policzków, nie słyszeli pięknie śpiewających ptaków. Dla Ciebie te zdjęcia opowiadają jakąś historię, dla oglądających już niekoniecznie. To najtrudniejszy element przy fotografowaniu - odpowiednie przekazanie emocji.

Jaka jest droga? Nie jest wyraźnie wyodrębniona, ale wiadomo że nie można poprzestawać na jednym zdjęciu. Warto robić ich mnóstwo (wręcz tysiące), zrzucać na dysk, przeglądać, kasować, wracać do nich, znów przeglądać, znów kasować, te które uważasz za nieudane. Wybrać najlepsze i trzymać je w innym miejscu. Oczywiście publikować, czytać jakie wywołują emocje, nie obrażać się o byle co. Większość użytkowników/fotografów tak naprawdę chce pomóc, choć sposób pomocy niekoniecznie musi się podobać.

Na zakończenie cytat, który daje do myślenia:

"Fotografia nie jest związana z patrzeniem lecz z czuciem. Jeżeli nie czujesz nic w tym na co patrzysz, nigdy nie uda ci się sprawić, aby ludzie patrząc na twoje zdjęcia cokolwiek odczuwali."
Don McCullin


P.S.
Bardzo możliwe, że będę kontynuował temat

Czym robić zdjęcia?

We wcześniejszych tekstach wspominałem o tym, że to nie aparat robi zdjęcia tylko fotograf.

Dziwnie to zabrzmi, ale fotografować można nawet pudełkiem od butów (fotografia otworkowa, z pudełka można zbudować tzw. camera obscura). Wszystko zależy od inwencji fotografującego i co chciał przekazać. Fotografując można więc użyć smartfona, aparatu kompaktowego, tzw. bezlusterkowca czy też profesjonalnej lustrzanki. Jednak, mimo zautomatyzowania wielu czynności na ww. urządzeniach, nie można oczekiwać, że aparat wszystko zrobi za fotografującego, który kadruje i decyduje kiedy nacisnąć spust migawki. Automatyka jest wygodna, ale efekty jej stosowania są niekoniecznie takie jakich się oczekuje.

Do niedawna fotografie wykonywane przy pomocy telefonów nie były dobrej jakości. Nie nadawały się do publikacji (nawet tej internetowej). Technologia jednak się rozwija. Aparaty montowane w telefonach/smartfonach są coraz doskonalsze, więc coraz częściej z nich korzystamy.
Telefon mamy zawsze przy sobie. Nie zajmuje dużo miejsca i niewiele waży. To niezaprzeczalne zalety (do szybkich, niespodziewanych zdjęć jak znalazł). Podstawową wadą aparatów w smartfonach jest brak zoomu optycznego. Istnieją oczywiście nakładki ale jest to raczej mało poręczny gadżet (barierą jest też cena, nakładka olloclip nie należy do tanich, a moduł do Moto przekracza cenę przyzwoitego aparatu typu ultra zoom). Drugą wadą wg mnie jest niestabilność robienia zdjęć (brak pewnego chwytu). Zaradzić temu można stosując odpowiedni statyw (rozwiązaniem może też być użycie wysięgnika do selfie).

Czy smartfon nadaje się do poważniejszej fotografii? Oczywiście, jednak trzeba być świadomym ograniczeń. Odpowiednie aplikacje fotograficzne mogą wspomóc poprawianie wykonanych zdjęć.

Na zachętę, kilka przykładów smartfonowych „produkcji” znajduje się w wątku
modu-fotograficzny-f135/topic6846.html

Mogę być najlepszym fotografem, ale moim telefonem z 3 mpix wiele nie zdziałam. Fotografia to zabawa światłem, a mój obiektyw w telefonie za wiele światła nie wpuszcza.

Do fotografowania potrzeba serca i trochę wiedzy. Najważniejsze jest jednak dobre szkło.